Als ik aan mensen vraag of ze wel eens wijn uit Oostenrijk gedronken hebben krijg ik vaak het antwoord, wat komt daar vandaan dan? Oostenrijk is bij velen toch het land van de schnaps en de glühwein. Nou, ik kan je vertellen dat Oostenrijk veel te bieden heeft als het op wijn aankomt.
Na een kleine anderhalf uur opgevouwen gezeten te hebben op een economy class stoel kom ik, bij het ochtendgloren, aan op het vliegveld van Wenen. Slaperig en hongerig stap ik, samen met mijn twee Haagse reisgenoten, een koffietent binnen voor een dubbele espresso. Op de muur pronken foto’s van echte kalbswienerschnitzels die je bord doen laten verdwijnen, echter worden deze (helaas) pas vanaf 10:30 uur geserveerd. We moeten door en al gauw verschijnt mijn collega die ons met de huurauto naar onze eindbestemming brengt.
Na een klein uurtje rijden komen we aan in het pittoreske Neudegg, een dorp met ongeveer 200 inwoners. De hoofdstraat heet hier de Weinstraße en dan weet je als wijnliefhebber eigelijk al genoeg. We worden warm welkom geheten bij weingut Mehofer, één van de vele wijnmakerijen die je aan deze straat tegenkomt. Weingut Mehofer bestaat al sinds 1709 en is een echt familiebedrijf. Sinds 1992 maakt men biologische wijnen van voornamelijk Gruner Veltliner, Roter Veltliner en Zweigelt. Op de binnenplaats staat een ketel met goulashsoep te pruttelen en de eerste flessen wijn worden ondertussen al geopend.
Tegen het middaguur is de groep compleet en krijgen we het schema voorgeschoteld. Het is niet alleen maar wijn drinken, er moet ook nog aardig wat gewandeld en gewerkt worden. Na de lunch wandelen we door de verschillende percelen van de wijngaard. We komen langs de wijnstokken voor de Wagram Klassik, de Neudegger en de Ried Wadenthal wijnen en proeven tijdens een picknick twee verschillende Rieslings. We sluiten deze dag af met een tour door de kelder waar wij wijnen proeven in verschillende stadia van fermentatie bestemd voor de jaargang 2022. Voor het slapen gaan wordt er nog een riante kaasplank geserveerd en sluiten we af met, jawel, schnaps.
Time flies when you’re having fun. Op de laatste dag van ons bezoek steken we de handen uit de mouwen en oogsten we de laatste trossen Zweigelt. Bij terugkomst in de wijnmakerij worden deze met de blote voeten wat gekneusd en hopelijk proef ik andermans zweetvoeten niet terug in de 2023 jaargang. We lunchen met traditionele schweinebraten en sluiten af met een proeverij.
Een proeverij geeft een mooi beeld van het portfolio van een wijnmaker en dat geldt zeker voor de prachtige Oostenrijkse wijnen die wij voorgeschoteld kregen. Verschillende jaargangen van Grüner Veltliner, Roter Veltliner, Chardonnay Beerenauslese en Zweigelt. Waarbij ik toch nog even de aandacht wil vestigen op die laatstgenoemde.
Het ging hier namelijk om een Zweigelt Spätlese uit 1992. Ik had nooit gedacht dat een Zweigelt, na 30 jaar rijpen, zo godsgruwelijk lekker kon smaken. Een mooie inmiddels bruin gekleurde wijn die nog steeds zijn frisse zuren had, aangevuld met jammy fruit en een zijdezachte afdronk die op Schiphol nog steeds in de mond zat. Ik ben gedurende deze wijnreis stiekem een beetje gevallen voor deze druif, een soort van vakantieliefde.
Nieuwsgierig? Klik hier om de wijnen van weingut Mehofer te bekijken. Stuk voor stuk aanraders!